ADD (Attention Deficit Disorder): een veelvoorkomende aandachtsstoornis

ADD

ADD (Attention Deficit Disorder) is een veelvoorkomende aandachtsstoornis die vaak pas gediagnosticeerd wordt als een persoon de volwassen leeftijd al heeft bereikt. Doordat ADD veel kenmerken heeft van ADHD wordt een juiste behandeling daarom vaak later toegepast dan nodig zou zijn. Tegenwoordig wordt ADD niet meer als officiële diagnose gesteld. Wel kan er een behandelplan opgesteld worden om symptomen aan te pakken en te bestrijden. Wat is ADD en hoe ga je ermee om?

Wat is ADD?

In vergelijking met ADHD, is ADD een vaker voorkomende aandachtsstoornis bij volwassenen. Doordat de symptomen van ADHD en ADD dicht bij elkaar liggen wordt een ADD stoornis vaak verkeerd gediagnosticeerd en een behandeling gestart voor ADHD. Maar iemand met ADD kent het hyperactieve of impulsieve beeld van ADHD niet. Er is uitsluitend sprake van een overwegend onoplettend beeld. Officieel wordt de benaming ADD niet genoemd in de DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders), de afkorting wordt nog wel gebruikt als begrip om een eventuele diagnose te vereenvoudigen.

Personen met een ADD stoornis ondervinden voornamelijk problemen in drukke omgevingen of plekken waar veel mensen zijn. De prikkelverwerking is verstoord waardoor het met een ADD brein lastig is deze snel een plek te geven. Deze verstoring is vaak al in de vroege jeugd op te merken. Opvallend is dat volwassen met ADD zeggen zich altijd anders gevoeld te hebben dan anderen en vaker te zijn gepest op school.

Symptomen ADD

Symptomen van ADD zijn op te delen in 2 levensfases. Mensen ervaren de stoornis op een andere manier als zij nog kind zijn. Naarmate een persoon ouder wordt veranderen ook de symptomen.

De meest voorkomende symptomen bij kinderen met ADD zijn:

  • Stil en soms angstig gedrag
  • Een langzamer leertempo
  • Moeite met aanwijzingen opvolgen
  • Snel afgeleid
  • Moeite met taken afmaken
  • Moeite met luisteren/aandacht houden bij een gesprek
  • Moeite met het direct verwerken van emoties/late emotionele reactie bij heftige gebeurtenissen

De meest voorkomende symptomen bij volwassenen met ADD zijn:

  • Het kortetermijngeheugen is verstoord, vergeetachtigheid
  • Sneller moe of meer behoefte aan slaap
  • Moeite met adequaat reageren in onverwachte situaties of gebeurtenissen
  • Moeite met het stellen van prioriteiten
  • Hyperfocus op activiteiten waar een grote interesse ligt
  • Moeite met plannen en indelen van tijd
  • Moeite met het uiten van emoties

Ook is er een wezenlijk verschil tussen tussen mannen en vrouwen bij de diagnose ADD. Mannen krijgen vaker de diagnose ADD dan vrouwen. Dit komt voornamelijk doordat mannen vaak sneller toegeven aan de symptomen en vaker dan vrouwen hulp zoeken. Vrouwen weten de symptomen dikwijls te verhullen door hun grotere doorzettingsvermogen, intelligentie en creativiteit. Hierdoor komen vrouwen met ADD sneller terecht in een burn-out zonder bekend te zijn met een ADD diagnose. Door deze andere benadering of acceptatie van symptomen, is er weinig onderzoek bekend betreffende deze stoornis bij vrouwen.

Diagnose en behandeling ADD

Er is geen officiële test bekend die de diagnose ADD 100% weergeeft. Wel wordt er vaak een ADHD test afgenomen om de diagnose ADD te kunnen stellen (ook al wordt deze in de DSM-5 officieel dus niet meer erkend).

Deze test bestaat uit:

  • Het invullen van een vragenlijst.
  • Het laten invullen van een vragenlijst door ouders/verzorgers.
  • Indien deze nog aanwezig zijn: het doorlezen van oude schoolrapporten. Vaak worden er bij de aanvullingen van de docent al vroeg signalen gemeld als: snel afgeleid, dromerig, vaak uit het raam kijken, het niet afronden van een activiteit, snel de aandacht verliezen van activiteiten die niet de voorkeur van de pupil hebben.
  • Mensen uit het netwerk vragen een kort beeld te schetsen van de persoon in kwestie.

Bij de behandeling van ADD wordt al snel gesproken over het toedienen van medicijnen. Hierin verschilt de medicatie niet in vergelijking met ADHD. Dexamfetamine, Ritalin, Concerta en Methylfenidaat zijn vaak gebruikte hulpmiddelen. Bij ADD is het echter aangetoond dat een gedragstherapie, zoals CGT (cognitieve gedragstherapie), PMT (psychomotorische therapie) of neurofeedback, veel meer effect heeft op langere termijn en een behandeling met medicatie vaak overbodig maakt.

ADD en meditatie

Een veel vergeten vorm van behandeling van ADD is meditatie. Er zijn eindeloos veel wetenschappelijke onderzoeken die sterk onderstrepen dat mediteren een meer dan positief effect heeft op mensen die last ondervinden van de symptomen van ADD. Net zoals bij ADHD is het belangrijk een meditatieschema op te bouwen en dit met regelmaat te blijven volgen. Het beste effect voor meer rust en regelmaat is dagelijks een meditatiesessie te volgen. In de wetenschappelijke onderzoeken worden vooral meditaties aanbevolen gericht op ademhaling, meditaties tijden het wandelen of meditaties tegen angst/onrust (zoals Yoga Nidra). Bij het starten van een meditatieschema kan ondersteuning met medicijnen nog gewenst zijn. Na verloop van tijd wordt vaak gemerkt dat medicijnen afgebouwd kunnen worden of volledig gestopt.
Om een goed afgesteld meditatieschema te volgen is het aan te raden contact te zoeken met iemand die gespecialiseerd is in het volgen en geven van meditatiesessies.

Word lid van onze community

Jouw rust reminder

Voor mooie inspirerende verhalen, aanbiedingen, events en uiteraard alle Yoga Nidra en Deeprelax nieuwtjes.

We gaan vertrouwelijk om met je gegevens. Lees hier onze privacyverklaring.