Mijn persoonlijke verhaal (deel 2)

Mental Health

Van medicatie naar een echt werkend medicijn

Vanaf dat moment arts, na arts, therapeut, na therapeut kwamen allerlei diagnoses op basis van mijn symptomen. Elke arts had wel zijn idee over chronische pijn, elke psychiater, psycholoog die zich richtte op symptoombestrijding waardoor ik uiteindelijk te horen kreeg;,’ tsja,  je moet er mee leren leven’. Ik kreeg antidepressiva voorgeschreven.

Dat is het moment waarop ik voor mezelf heb besloten, ik ga een andere weg in want de artsen kunnen mij niet meer helpen. Toen volgde een reis van ongeveer 12 jaar tot aan nu, waarin ik in het begin nog heel erg zoekende was naar externe manieren om toch aan het leven mee te kunnen doen, om beter te worden, maar nu meer in de spirituele jas. Meerdere afbouw pogingen met antidepressiva gedaan, wat heel erg zwaar was, dus het was een reis van heel veel ups en downs. Ik denk dat dat het mooie is van helen, is dat we verwachten dat het in een soort vast, stijgende  lijn gebeurt, maar dat is niet zo. Het is nog steeds 3 stappen vooruit, 2 stappen terug waardoor je vooruit komt maar het gaat heel langzaam. Dat is ook logisch, want hoe kunnen we het idee hebben dat we iets wat 37 jaar lang is opgebouwd,  in een jaar tijd weer af te breken? Dat werkt niet.

‘Zolang je het echte probleem niet weet, zal de oplossing die ik daarvoor bedenk met mijn hoofd, ook nooit de oplossing zijn.’

Toen ben ik kritisch gaan kijken: oké,  ik ben nu 12 jaar verder en het enige dat veranderd is, is dat ik geen pijn meer heb. Dat is natuurlijk super bijzonder. Maar dat mentale stuk is nog steeds een uitdaging. Ik ben door een nieuwe afbouw poging van antidepressiva twee jaar geleden, enorm met m’n neus op de feiten gedrukt. Want, hé Eliane, zolang je het echte probleem niet weet, zal de oplossing die ik daarvoor bedenk met mijn hoofd, ook nooit de oplossing zijn.

Misschien is het zo duidelijker; Einstein zei dat je een probleem niet kunt oplossen op de plek waar je het probleem hebt gecreëerd. En het probleem is dat wij in dit leven eigenlijk alleen onze mind ontwikkelen. We gaan dus ook met onze mind een oplossing zoeken, terwijl die eigenlijk het probleem heeft veroorzaakt in de eerste instantie…

Die mind komt natuurlijk met hele rationele oplossingen, die vindt energetische of spirituele oplossingen lastig omdat het moeilijker te begrijpen is. En als het niet goed te begrijpen is, dan snap je mind het niet en blijft het altijd een beetje een concept.

‘Ik had nooit de kans gegeven om iets twee jaar lang elke dag te doen, want mijn hoofd was al weer in het volgende project.’

Waar ik achter ben gekomen is dat zolang al die emoties, al die pijn, al die herinneringen, al die trauma’s, alle situaties, die ik nooit goed doorleefd heb omdat ik altijd in de overleving stond en met mijn mind door moest, ik eigenlijk maar 10% van mijn vermogen heb gebruikt. Die 10% is mijn mind. Stel je voor; daaronder zit een lichaam, daar zit een hart. er zit een energetisch lichaam, een intellectueel lichaam, we bestaan uit energie. Er zijn zoveel verschillende ingangen om een succesvol leven te leiden en in de westerse wereld leren wij alleen met ons hoofd, dus ons hoofd is de weg naar succes. En met dat hoofd gaan we vervolgens bedenken wat wij nodig hebben om te helen. Daar ga je niet uitkomen, dat is wat ik ook altijd heb gedaan. Ik heb heel veel boeken gelezen met mijn hoofd, vanuit mijn ratio. Ik heb van alles en nog wat uitgeprobeerd met mijn hoofd. Ik had nooit de kans gegeven om iets twee jaar lang elke dag te doen, want mijn hoofd was al weer in het volgende project.

Dus toen ik stopte met antidepressiva, kwam ik erachter dat er in mijn hoofd weinig veranderd was. Ik ben tot op de dag van vandaag extreem dankbaar dat dat is gebeurd, omdat ik tot inzicht ben gekomen dat zolang ik mijn binnenkant beter maak – dus eigenlijk alles wat ik ooit heb opgeslagen gewoon loslaten en een plekje gaan geven en mezelf helemaal ga accepteren zoals ik ben – dat ik altijd in vicieuze cirkels blijf rondlopen. Omdat ik dan, en met mij de hele mensheid, altijd bezig is met hoe kan ik mijn buitenwereld zo inrichten dat ik aan de binnenkant niet veel getriggerd wordt.

Om je een voorbeeld te geven: bijna iedereen kent het gevoel als je bijvoorbeeld op een autoweg rijdt en je hebt een beetje haast terwijl er iemand 10 kilometer langzamer rijdt dan je daar eigenlijk mag rijden, er dan gebeurt er van alles in je. Je voelt je slachtoffer, je bent boos op die persoon, je bent aan het bedenken dat je te laat op de vergadering bent, wat voor slecht persoon je dan bent, dat je gewoon pech hebt, noem maar op. Je kan het vergelijken als je in de verkeerde rij van de supermarkt komt te staan en ook nog iemand voor je hebben die een artikel heeft waar geen prijskaartje aan zit. Die situaties hebben helemaal niets met jou te maken, nul. En toch maken we het ultiem persoonlijk en dat doen we eigenlijk met alles in ons leven. We willen controle hebben over de persoon voor ons. We willen controle hebben over de reactie van de mensen in de vergadering, daar besteden we ook 90% van onze energie aan. En wat nou als we die 90% ergens anders voor in zou gaan zetten?

‘Als die computer altijd maar doorgaat, kun je wel een virusscanner erop zetten, maar dan heb je nog al die andere shit die er nog op staat.’

Als je die eerst gaat inzetten om je fundament opnieuw in te richten. Een fundament wat niet zoveel last heeft van de buitenwereld, waardoor een enorme energie en potentie vrijkomt. Dat merk je intern, dat merk je in je leven, dat merk je overal. En dat is het moment waarop je echt kunt gaan helen of genezen omdat de rest van jouw systeem dat mentale stuk kan dragen. Al je overtuigingen, al je gedragspatronen die bepalen nu hoe jij op het leven reageert en hoe je je voelt. Het is een beetje als een computer die vol zit, die je nooit geupdate hebt omdat je lui was, omdat je dacht: we moeten door. Ik heb een deadline, dan komt er weer zo’n pop-up van je computer je moet updaten en dat heb je al die jaren niet gedaan, waardoor die  computer vol zit met oude virussen, documenten, heel veel oude foto’s, herinneringen, programma’s waar je niets meer aan hebt, die allemaal heel veel energie vreten. Het opstarten duurt lang, het opslaan duurt lang, alles is langzaam en ingewikkeld en lastig. Als die computer altijd maar doorgaat, kun je wel een virusscanner erop zetten, maar dan heb je nog al die andere shit die er nog op staat.

Eigenlijk is de enige logische oplossing als je met deze laptop naar een computerwinkel zou gaan: laptop formatteren. We gaan alles eraf halen en we beginnen gewoon weer opnieuw. Je meest belangrijke documenten mag je nog op een externe harde schijf opslaan en dan start je met een schone schijf. Dan ben je niet meer afhankelijk en hoef je ook niet meer naar die winkel toe. Alles gaat sneller, je bent veel eerder met alles klaar, kan je weer meer genieten van het leven. Dat is ook exact wat wij als mens zouden mogen doen. Maar omdat niemand hierbij stilstaat, doen we dat dus niet.

‘Tuurlijk, het eerste jaar kon ik weer ademhalen en was ik van de angst af, maar ik heb nooit de mogelijkheid gekregen om echt te helen omdat die medicijnen je het gevoel geven dat eigenlijk alles wel oké is.’

Voor mij is Mental Health iets heel complex en ook weer niet. Al die beknopte diagnoses, al die medicijnen, al die therapieën, daar doe je jezelf mee te kort. Als ik naar mijzelf kijk met al die medicijnen, dan heeft het eigenlijk alleen maar ellende opgeleverd. Tuurlijk, het eerste jaar kon ik weer ademhalen en was ik van de angst af, maar ik heb nooit de mogelijkheid gekregen om echt te helen omdat die medicijnen je het gevoel geven dat eigenlijk alles wel oké is. Stop je met die medicijnen, dan is ten eerste; je lichaam volledig gewend en ten tweede; alles komt weer terug.

Het goede nieuws is dat we dit nu weten en dat wij als House of Deeprelax ons heel erg richten op een holistische kijk hierop, bewustzijn er om heen creëren en  fijne sessies en trainingen aanbieden, waarmee je aan de slag kunt gaan. Je kunt het helemaal zelfstandig doen. Ik ben er nog volop mee bezig en dat is fijn want in mijn proces leer ik heel veel wat ik weer binnen House of Deeprelax kan implementeren, zodat we dit samen met zijn allen doen.

Deze maand van Mental Health is voor mij een van de belangrijkste maanden van het jaar. We kunnen taboes doorbreken, elkaar vinden in herkenbaarheid in onze verhalen, op zoek gaan naar het echte probleem, de oplossing, en dus niet per se de oplossing van de farmaceutische industrie. Als je met deze drie pijlers aan de slag gaat ben je al bezig om jezelf op een duurzame manier te helen en te accepteren.

Geschreven door Eliane Bernhard

Word lid van onze community

Jouw rust reminder

Voor mooie inspirerende verhalen, aanbiedingen, events en uiteraard alle Yoga Nidra en Deeprelax nieuwtjes.

We gaan vertrouwelijk om met je gegevens. Lees hier onze privacyverklaring.